Jovan Damjanović, svojevremeno je kao član talentovane omladinske reprezentacije SR Jugoslavije (tada je u plavom dresu igrao i Zvjezdan Misimović) proglašen za jednog od najtalentovanijih napadača, rođeni Kninjanin (inače iz Bosanskog Grahova)iza sebe je u procenama ostavio i Zlatana Ibrahimovića.

Kao jedan od predvodnika svoje talentovane generacije, Damjanović se po stasavanju za igranje u prvom timu ipak susreo sa problemima koji će biti karakteristični za svoj matični klub – Crvenu zvezdu.

Momak sa Konjarnika je vreme proveo na pozajmicama u Sutjesci, obrenovačkom Radničkom i Radu, tadašnjim članovima najvišeg ranga u našoj zemllji. Predvodio je i napad Železnika, takođe nekadašnjeg prvoligaša, a zatim se pridružio Borcu iz Čačka.

Nakon tih iskustava, preselio se na nemačko govorno područje, igrao je solidno za austrijskog Bundesligaša Rid, a zatim nastavio karijeru u nemačkim klubovima Paderbornu i Vehenu.

Iako talentovan, često je ovaj iskusni napadač iz raznih razloga prikazivao manje nego što je nekada nagoveštavao, jedan lep period u karijeri ponovo je proveo u Čačku, učestvovao je u odličnom proleću „Zebri“ 2011. godine, a tada je i zaigrao u dresu nacionalnog tima Srbije, imao je 29 godina i odigrao u kratkom periodu čak tri puta.

Nakon nekog vremena, ponovo je otišao u inostranstvo, pridružio se poznatom klubu iz Minska – Dinamu, a period nakon toga proveo je u istoimenoj ekipi iz grada Bresta.

Krajem leta 2013. godine, usledio je Damjanovićev povratak u srpsku prestonicu. Poneo je dres OFK Beograda, čini se da njegove golgeterske sposobnosti dolaze do izražaja u taboru „romantičara“ – solidno je počeo, pogodio mrežu tri puta na prethodnih pet mečeva. A u Užicu je samo jedan dan nakon 31. rođendana pokazao da ove godine može dosta.